De Tekstzetter - copy - content - translations
  • Home
  • Diensten
  • Portfolio
  • Blog
  • Contact



Portfolio


     

30 jaar Cinema Rio


Creative Fields
content



Dorpsbioscoop houdt al dertig jaar stand

“WE DOEN ER NOG DERTIG JAAR BIJ”

Deze zomer vierden Ronny en Mieke Maheur hun dertigste jaar als uitbaters van Cinema Rio in De Haan, één van de laatst overgebleven dorpscinema’s van het land. Het hele seizoen weer konden Hanenaars en toeristen elke dag voor slechts zes euro sfeervol naar de film.

In 1984 namen Ronny en Mieke de uitbating van Cinema Rio over van de familie Depoorter, met als allereerste vertoning Star Wars: A New Hope. Ronny was toen zesentwintig jaar, en werkte al sinds zijn vijftiende als operateur in Ciné Rex in Zottegem. “We wilden op onze eigen benen staan,” vertelt Ronny. “Daar in de Rex was het vet van de soep, vandaar de verhuis naar De Haan. Het was toen niet ongebruikelijk dat een populaire film werd hernomen, een reprise heette dat. Daarnaast bleef ik ook met een 16mm in parochiezalen en scholen vertoningen geven.”

Van de oorspronkelijke inrichting van het gebouw, toen nog in het bezit van de parochie, blijft vandaag enkel de trap naar het balkon over. De zetels zijn een aantal keer vervangen door comfortabelere versies, en ook de inkom werd meermaals grondig aangepakt. “De belangrijkste aanpassing van de eerste jaren was echter wanneer we centrale verwarming installeerden. Vanaf dan konden we immers tijdens elke schoolvakantie draaien.” “Dat was het jaar van Belle en het Beest,” vult Mieke aan (1991, red). “En die extra balustrade aan het balkon hebben we onmiddellijk geïnstalleerd, want Ronny had schrik dat er iemand van zou tuimelen.” “Tot we Dunston Checks In speelden, een film over een aap, en er ineens een jongen aan hing te slingeren. Ik heb hem eerst voorzichtig aangemaand terug op het balkon te klimmen en heb hem dan buitengezet,” lacht Ronny. “Nooit meer teruggezien.”

Digitaal

Maar de grootste aanpassing in het dertigjarig bestaan van Cinema Rio was wel de recente overstap van analoge naar digitale film. “Hij mist ze wel, zijn 35mm projectoren,” zegt Mieke. “Oerdegelijke Bauers uit 1953,” vult Ronny aan. “Dat geratel van de tandwielen, die honderden meters pellicule die voorbijrollen… Ja, nu kun je op een knopje duwen en alles start vanzelf. Je kunt op je gemak iets eten. Maar als er iets defect is, sta je daar wel. Vroeger was er altijd een oplossing, desnoods met plakband en een elastiek. Nu kun je enkel naar de helpdesk bellen. En dat is iedere keer betalend.”

Dolby Surround

Telkens de filmwereld een stap vooruit zette, groeide Cinema Rio dus mee. “Ik heb altijd geprobeerd om mee met mijn tijd te investeren. Toen ik bijvoorbeeld de eerste keer in een andere zaal Dolby Surround hoorde, wist ik: dat wil ik ook. Nieuwe zetels voor meer comfort, geen probleem .En telkens verklaarden collega’s uit de streek me voor zot. Dat vind ik in zekere zin een verdienste van Kinepolis, dat ze de rest van de bioscopen voor een keuze stelden: investeren of sluiten.” Zelf ondervinden Ronny en Mieke immers weinig last van de nabijgelegen complexen van Brugge en Oostende. “Eerder het tegenovergestelde eigenlijk,” geeft Ronny toe. “Sinds de opening van Kinepolis Oostende stijgen mijn bezoekersaantallen. Maar dat de Rialto moest sluiten, vind ik wel jammer.”

Spuugzat

Toch hield Ronny het ook één keer zelf bijna voor bekeken. “In 1996 was ik het spuugzat met de filmdistributeurs. Onredelijke huurforfaits, een gebrek aan kopieën, de ene rechtszaak na de andere… Het was bijvoorbeeld gebruikelijk om de verhuur van populaire films te koppelen aan films die het slecht deden, waardoor het heel moeilijk werd om winst te maken. Die wanpraktijk is ondertussen gelukkig verboden door een Europese wet. Maar ik heb me ook toen uiteindelijk toch weer laten overtuigen om verder te doen, gelukkig maar.” “Dat doet hij trouwens zeker nog tot ons vijftigste jubileum,” onderbreekt Mieke. “Nog twintig jaar? Dan ben ik zesenzeventig. (lacht) Waarom niet, als de gezondheid het toelaat.”

Tot slot vroegen we Ronny wat in al die jaren de grootste publiekstrekkers waren. “Zeker de Vlaamse films, met Loft, F.C; De Kampioenen en recenter nog Marina. Maar vroeger ook al met Hector en Daens. Een film die mij positief heeft verrast was Les Intouchables, die prachtige Franse film van een drietal jaar geleden. En Titanic natuurlijk.”

Cinema Rio sluit nu, na alweer een mooi seizoen, even de deuren. De eerstvolgende voorstelling is gepland op woensdag 1 oktober.




 

     






Contact

Jan W. Goeminne / De Tekstzetter
jan@detekstzetter.be
0472 89 13 05
BTW BE 0650.872.869

© 2015


  • Home
  • Diensten
  • Portfolio
  • Blog
  • Contact