Vlaanderen ontwaakt uit de nacht van de slapeloze moeders, en ik rijd voor de derde ochtend op rij met de fiets naar Daikin. “What we’re doing’s too important for our lives to end quite yet,” zingt Kimya Dawson in mijn oren net dàt wat door duizenden bepukkelde puberhoofden flitste voor er bij sommigen een tent, een stelling of een boom op viel.
De beste voetballers zijn mannen met snelle voeten, die hun mond houden.