Mijn voorlaatste dag. Het zicht, mijn zicht, op de Han is nauwelijks veranderd. Behalve dan misschien enkele details aan de brug die ze aan het bouwen zijn; en waar onkoreaans dus maar heel weinig aan gewerkt is de voorbije 368 dagen (ik ben hier exact een jaar en drie dagen). Zou de wereld in crisis daar iets mee te maken hebben?
’t Is van dadde. De kogel is door de kerk. De keel van het rund is overgesneden (Eisenstein). Alea iacta est. Ik heb m’n Russisch visum vast. En de tickets zijn geboekt (al moet ik nog wel bevestiging krijgen dat alles in orde is).